Τα πήρε όλα και έφυγε...
Σελίδα 1 από 1
Τα πήρε όλα και έφυγε...
Εικόνα αγώνα
Οι σκέψεις του... "μέντορα" και του "μαθητευόμενου" δεν ήταν ιδιαιτέρως κρυφές, αφού αμφότεροι επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις σχετικά με τις ενδεκάδες. Ο Λούις φαν Χάαλ παρέταξε ένα σχήμα 4-4-2, με τον Χαμίτ Αλτιντόπ στη θέση του τιμωρημένου Φρανκ Ριμπερί και τον Τόμας Μίλερ πίσω από τον δεύτερο σκόρερ του Τσάμπιονς Λιγκ, Ιβιτσα Ολιτς. Ο Ζοζέ Μουρίνιο, από την πλευρά του, με 4-2-3-1, έφερε τον Κρίστιαν Κίβου σε θέση προσωπικού "φρουρού" του Αριεν Ρόμπεν και τον Χαβιέρ Ζανέτι σε θέση αντί-Τιάγκο Μότα, παρέχοντας τις απαραίτητες βοήθειες στο μαρκάρισμα του Ολλανδού άσου των Βαυαρών.
Τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά προσέφεραν στιγμές... αδιαφορίας στους φιλάθλους που γέμισαν το "Σαντιάγο Μπερναμπέου", με την μπάλα να κυκλοφορεί στον αγωνιστικό χώρο δίχως πλάνο. Την περισσότερη ώρα "κουρνιαζόταν" στα πόδια των παικτών της Μπάγερν, ανούσια όμως. Οσο περνούσε ο καιρός, τότε οι παίκτες-"αιχμής" των δύο ομάδων "ξεθάρρευαν" κι έπαιρναν περισσότερες πρωτοβουλίες. Ο... ολλανδικός "εμφύλιος" μεταξύ Γουέσλεϊ Σνάιντερ και Ρόμπεν στο πρώην "σπίτι" τους βρήκε και τους δύο ορεξάτους κι έτοιμους να αναλάβουν στις πλάτες τους την ομάδα τους.
Η διαφορά ήταν ότι ο Σνάιντερ είχε για συμπαράσταση τον Ντιέγκο Μιλίτο και φυσικά μία εκπληκτική αμυντική λειτουργία, ενώ ο Ρόμπεν ήταν μοναχός του. Τα πάντα θα ήταν διαφορετικά εάν ο Χάουαρντ Γουέμπ έβλεπε το χέρι του Μαϊκόν στην περιοχή, σε σέντρα του Ρόμπεν, αφού με ένα πέναλτι υπέρ των Βαυαρών, τα σχέδια του Μουρίνιο θα αναπροσαρμόζονταν. Το πολυπόθητο πέναλτι δεν καταλογίστηκε και ως απάντηση, σε ανύποπτο χρόνο, η Ιντερ έφτασε στο γκολ με τον Μιλίτο στο 35'.
Η αμυντική διάταξη των Γερμανών πιάστηκε στον "ύπνο" στην αντεπίθεση των "νερατζούρι", που έχοντας μάθει στην εντέλεια να "χτυπούν" αστραπιαία, δεν χαρίστηκαν σε ένα τόσο σπουδαίο παιχνίδι. Από τη στιγμή που πήραν προβάδισμα, μάλιστα, οι Ιταλοί μπήκαν αμέσως στη δεύτερη φάση του σχεδίου: στην μέθοδο... Μπαρτσελόνα.
Στα τελευταία λεπτά του πρώτου μέρους δεν πρόλαβε να διαφανεί, αλλά από την αρχή του δευτέρου ήταν πλέον πρόδηλη η διάθεση των νταμπλούχων Ιταλίας να γίνουν... τρεμπλούχοι. Με διπλή ζώνη άμυνας και στοχοποίηση του Ρόμπεν, η Ιντερ κατάφερε να αποκόψει την επίθεση της Μπάγερν από το κέντρο της. Ως αποτέλεσμα, οι ευκαιρίες των Βαυαρών προέρχονταν από ατομικά λάθη των παικτών της Ιντερ (λιγοστά, όπως γίνεται κατανοητό), ή από κόντρες που δεν ήλεγχαν οι "νερατζούρι΄". Στον αντίποδα, όταν η μπάλα έφτανε στον Σαμουέλ Ετό στα δεξιά, το άδειο γήπεδο που είχε μπροστά του ο Καμερουνέζος τον καθιστούσε κίνδυνο-"θάνατο" για την αντίπαλη άμυνα.
Στο ταμπλό των αλλαγών, ο Μίροσλαβ Κλόζε και ο Μάριο Γκόμεζ ήταν οι προφανείς επιλογές του φαν Χάαλ (αντί των Αλτιντόπ και Ολιτς), ενώ ο Μουρίνιο απάντησε με μία επίσης συνήθης αλλαγή του, τον Ντέγιαν Στάνκοβιτς αντί του Πάντεφ. Η μία κίνηση στην προπονητική σκακιέρα αντισταθμίστηκε από την άλλη κι έτσι η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε.
Εν τέλει, τα κενά στα μετόπισθεν οι νταμπλούχοι Γερμανίας τα "πλήρωσαν" από την αριστερή πλευρά, εκεί που κινούταν ο Μιλίτο (ο Πάντεφ έπαιζε ως τρίτο αμυντικό χαφ), όταν σε μια αντεπίθεση στο 70' έκανε συνεχώς προσποιήσεις στον Ντάνιελ βαν Μπούιτεν μέχρι να τον εξουδετερώσει και με καταπληκτικό πλασέ ο Αργεντινός έκανε το 2-0 και "κλείδωσε" τη νίκη για την Ιντερ. Η αντίδραση της Μπάγερν ήταν αποκαρδιωτική και εάν οι "νερατζούρι" έπαιρναν πιο σοβαρά τα τελευταία λεπτά, τότε θα είχαν φτάσει σε τρίτο γκολ. Αυτό δεν ήρθε, ήρθε όμως το τρίτο τρόπαιο της Ιντερ τη φετινή σεζόν και το πιο σημαντικό, το τρόπαιο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, το τρίτο στην ιστορία της.
Κλειδί αγώνα
Συνταγή της επιτυχίας, συνταγή τίτλου. Από τη στιγμή που η Ιντερ σκόραρε πρώτη στον αγώνα στόχος ήταν να κρατήσει αυτό το προβάδισμα πάση θυσία. Από τη στιγμή που το δόγμα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα έχει διδαχθεί σωστά στους παίκτες των "νερατζούρι" από τον Ζοζέ Μουρίνιο και το παράδειγμα των αγώνων κόντρα στην Μπαρτσελόνα ήταν "νωπό", όλα έγιναν πολύ πιο εύκολα μετά το πρώτο γκολ του Μιλίτο. Διπλή άμυνα ζώνης, κανένας ελεύθερος χώρος και... Τσάμπιονς Λιγκ.
MVP
Εύκολη, άκοπη επιλογή. Μετά τα 22 γκολ στο πρωτάθλημα, με τα οποία (και όχι μόνο) οδήγησε την Ιντερ στην κατάκτησή του, μετά το γκολ στον τελικό του κυπέλλου Ιταλίας, ήρθαν τα δύο τέρματα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν είναι ο πρώτος που το πετυχαίνει (Μασάρο, Ρίντλε, Κρέσπο και Ιντζάγκι τον πρόλαβαν), αλλά ποτέ δεν ήταν παίκτης που ήθελε να ξεχωρίζει: ακολουθεί εντολές (εν προκειμένω κάλυπτε δύο θέσεις, αυτή του "φουνταριστού" και αυτή του αριστερού εξτρέμ) και όταν βρίσκει τις προϋποθέσεις (άλλοτε τις δημιουργεί ο ίδιος) εκτελεί ανελέητα.
Αδύναμος κρίκος
Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της Μπάγερν, ο Ντάνιελ βαν Μπούιτεν και ο Μάρτιν Ντεμικέλις, είχε αποστολή να εξουδετερώσει μία απειλή, αυτή του Μιλίτο. Ουδείς εκ των Πάντεφ, Σνάιντερ και Ετό θα πατούσε συχνά στην αντίπαλη περιοχή και έτσι υπ' ευθύνη τους είχαν ουσιαστικά έναν ποδοσφαιριστή: τον σκόρερ των δύο τερμάτων του αγώνα.
Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία)
Πηγή contra.gr
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης